Mnogim Sarajlijama 2. maj ratne 1992. godine ostat će zauvijek u sjećanju. Tog 2. maja prije 33 godine specijalne jedinice tadašnje Jugoslovenske narodne armije i paravojne srbijanske formacije spriječene su u namjeri da zauzmu zgradu Predsjedništva BiH i tako preuzmu glavni grad BiH.

Zahvaljujući hrabrosti Sarajlija i nadljudskim naporima slabo naoružanih boraca, agresorske snage su zaustavljene i Sarajevo je dobilo svoju prvu, veliku bitku. Da je tada palo Predsjedništvo BiH, što je bila krajnja namjera agresora, historija bi krenula drugim tokom.

Pokušaj specijalnih jedinica JNA da zauzmu zgradu Predsjedništva BiH kulminirao je na Skenderiji, gdje su ih zaustavili pripadnici Specijalne jedinice RMUP-a i Teritorijalna odbrana RBiH koju su činili građani Sarajeva.

Agresor je pokušao zauzeti i druge značajne objekte u centru grada, zgrade Skupštine i Općine Centar, s ciljem da eliminišu rukovodstvo Republike Bosne i Hercegovine.

Grad je ostao bez struje i vode, a bitka se vodila od 10 do 15 sati. Tog 2. maja oko 13 sati oklopna vozila i tenkovi krenuli su prema zgradama Predsjedništva i Skupštine grada.

Suprotstavili su im se hrabri, ali neiskusni i veoma slabo naoružani branioci, članovi Patriotske lige, Vikićevi specijalci, rezervni sastav policije, kao i novoformirane teritorijalne odbrane.

Istog dana zapaljena je i zgrada glavne pošte u Sarajevu, koja je u potpunosti izgorjela i grad je ostao bez telefonskih veza.

Požar u pošti su izazvala dva uposlenika pošte, inžinjeri iz Beograda i Zadra kako bi onesposobili poštu i komunikaciju u općinama Stari Grad i Centar.

Tog 2. maja na Sarajevskom aerodromu jedinice JNA predvođene generalom Vojislavom Đurđevcem uhapsile su Aliju Izetbegovića predsjednika Republike BiH koji se vraćao sa pregovora u Lisabonu.

Izetbegović je odvezen u Lukavicu u kasarnu bivše JNA, a razmijenjen je 3. maja u Dobrovoljačkoj ulici.

Nakon poraza, bivša JNA 10. maja deklarativno se povukla iz Bosne i Hercegovine, mada je suštinski ostala uključena u agresiju na našu zemlju do samog kraja. 

Naime, dotadašnja JNA kasnije je preimenovana u Vojsku RS, a nova vojna formacija preuzela je ustrojstvo i kompletno naoružanje vojske koju su duže od 40 godina zajednički gradili svi jugoslovenski narodi.

Ova udružena vojna mašinerija je tokom naredne četiri godine brutalno razarala opkoljeno Sarajevo i vršila teror nad njegovim građanima.

Opsada Sarajeva trajala je 1.425 dana. Pod snajperima, granatama, bez struje, vode, grijanja, slobode... bili su stanovnici Sarajeva i izdržali. U ruke agresora i četnika nisu pali. U tom brutalnom napadu, tokom opsade u Sarajevu je ubijen 11.541 građanin, među njima 1.601 dijete. 

Za jednu od najdužih opsada u historiji i terorisanje stanovništva, između ostalog, u Haagu su na doživotne kazne pravomoćno osuđeni - bivši predsjednik Republike Srpske Radovan Karadžić, kao i komandant VRS-a Ratko Mladić, te nekadašnji komandant Sarajevsko-romanijskog korpusa VRS Stanislav Galić, dok je Dragomir Milošević, koji je preuzeo komandu nad Sarajevsko-romanijskim korpusom VRS 1994. godine osuđen na 29 godina.